Fijn komisch drama rond de levens van zes gewone Roemenen in 1989, in hun – volgens de officiële lezing – gelukkige en succesvolle ‘socialistische heilstaat’. De armoedige en kleurloze (maar soms ook absurde) praktijk was natuurlijk behoorlijk anders.

Terwijl het Oostblok in 1989 land voor land instort, weet in Roemenië Ceauşescu de onrust in bedwang te houden. In december gaan de bewoners van de stad Timisoara de straat op omdat er geen voedsel genoeg is. En ze buigen niet als de politie het vuur op hen opent. Bogdan Mureșanu laat het bloedbad overigens volledig buiten beeld en toont in zijn sterke regiedebuut aan de hand van zes knap verweven verhaallijnen, dat informatie achter gehouden wordt en mensen er alleen maar over durven fluisteren.

Terwijl het land zich zenuwachtig opmaakt voor de kerst, volgen we televisieregisseur Stefan die voor een propagandafilmpje met het thema ‘het land volgt onze held (Ceausescu)’ haastig op zoek is naar een vervangende actrice, omdat degene die de belangrijkste scene heeft gespeeld is overgelopen. Actrice Florina (met familie in Timisoara) die op haar lijkt en de scene moet overdoen, doet er vervolgens alles aan om daar onderuit te komen. Ondertussen is Stefans’ zoon Laurentiu zonder dat zijn vader dat weet, met een mede-student op weg om het land te ontvluchten. En we zien hoe de goedmoedige fabrieksarbeider Gelu thuis in paniek raakt wanneer zijn 7-jarige zoontje hem vertelt dat hij ‘vadertje Winter’ een wensenlijstje gestuurd heeft. Met daarin ook de vaak geuite wens van zijn papa erin, namelijk dat ‘Oom Nic’ doodgaat. Gelu zet alles op alles om te voorkomen dat die brief aan de kerstman door de autoriteiten wordt onderschept.

The New Year That Never Came is een knappe tragikomedie over overleven in een totalitaire staat. Hoe die zijn burgers in het gareel weet te houden met fijnmazige controle en alledaagse angst en manipulatie. Maar ook hoe, omdat iedereen doorheeft hoe het werkt, niks meer echt werkt en de werkelijkheid soms absurde trekken krijgt. Uiteindelijk blijkt er maar weinig nodig om (voor alle betrokkenen onverwacht!) in een geweldige slotscène de opgebouwde onvrede tot uitbarsting te laten komen, wat in no-time de val zou inluiden van Ceausescu’s dictatuur.