In dit zich rustig ontwikkelende verhaal zien we Mongolië eens niet door een toeristische bril op de steppe. De regisseuse richt haar blik mooi en met respect op hoe Generatie Z opgroeit met het ene been in het oude en het andere in het modernere Mongolië. Ondanks dat zich scheurtjes vertonen bestaan die naast elkaar. Beide kanten worden mooi verenigd in de 17-jarige pientere scholier èn sjamaan Zé (Tergel Bold-Erdene, prijs voor beste acteur in Venetië). Hij groeit op in een traditioneel gezin in het oude deel van het koude Ulaanbaatar, waar velen nog in joerts wonen. Als sjamaan gaat hij er, met zijn zus voor de zakelijke kant, op uit voor seances bij mensen thuis. Onherkenbaar verkleed roept hij als ‘grootvader geest’ bescherming, geluk en genezing af voor degenen die hem raadplegen. Zij geloven in zijn spirituele gaven, hoewel het Zé niet altijd even makkelijk afgaat in het steeds meer westerse, hippe stadsleven. 

Wanneer hij na een sessie wordt uitgemaakt voor oplichter door de zieke Maralaa, bezoekt hij deze levenswijze leeftijdsgenoot in het ziekenhuis en worden de twee verliefd. Langzaam ontstaat bij Zé twijfel over het levenspad dat hem te wachten staat. En toch, zijn roots laten hem niet los. City of Wind zit vol afwisselende en mooi verfilmde scènes, van klaslokaal tot rituelen, thuis in de slaapkamer of op een heilige plek in de bergen, van de joert bij de buren tot in de disco ‘downtown’. Uiteindelijk staat Zé voor een keuze en neemt een oprecht doorvoeld besluit.