Degelijk en groots Brits oorlogsdrama van Steve McQueen (12 Years a Slave) richt zich op ‘the Blitz’, toen in 1940 en 1941 Duitse bommen dood een verderf zaaiden in Londen. Een achteraf bijna mythisch geworden periode, waarvan McQueen de vermeende solidariteit en vastberadenheid graag wat nuanceert. De regisseur benaderende vaker bekende historische tijden vanuit nieuwe, onthullende invalshoeken, waarvoor hij uitgebreid historisch onderzoek doet. Vorig jaar nog met een meer dan drie uur durend portret van Amsterdam tijdens de tweede wereldoorlog in De bezette stad.
Alleenstaande moeder Rita (Saoirse Ronan) stuurt haar gekleurde zoontje George voor zijn veiligheid naar het Engelse platteland. Die neemt al snel de benen en probeert in de chaos van de oorlog terug te keren naar Oost-Londen. Via Rita's leven (in een munitiefabriek vol vrouwen) en George's avontuur laat McQueen zien dat de Britse autoriteiten wel een beroep deden op de loyaliteit van de bevolking (ook van hen afkomstig uit overzeese gebieden), maar in arme stadsdelen niet voorzagen in voldoende schuilplekken en veiligheid, met onnodig veel doden tot gevolg. Opmerkelijk is ook de aandacht die protesten en racisme krijgen naast de (zelden belichte) plunderingen en het beroven van lijken. Een historisch drama met prachtige vormgeving, dat ouderwets zorgvuldig een tijd schetst van wanhoop, verwoesting maar ook van veerkracht en saamhorigheid.