Nederland telt ruim twee miljoen mensen met wortels in de voormalige kolonie Nederlands-Indië, waarvan ruim 300.000 na de Tweede Wereldoorlog noodgedwongen naar Nederland zijn gerepatrieerd. Voor Indische Nederlanders, Molukse gezinnen en Peranakan-Chinezen betekende het een nieuw begin in een land dat hen niet altijd met open armen ontving.
Door middel van collage-animaties, muziek, 8mm-archiefbeelden en persoonlijke verhalen van bekende Indische Nederlanders zoals Yvonne Keuls, Adriaan van Dis en Wieteke van Dort – laat de film zien hoe zij een nieuw bestaan moesten opbouwen. Fotograaf Claude Vanheye toont zijn pad naar succes, een weg die allesbehalve geplaveid was, terwijl illustrator Thé Tjong-Khing het gevoel van ontheemd zijn benadrukt: hij voelt zich noch Chinees, noch Nederlander. De archiefbeelden illustreren het gevoel dat vele mensen met roots in Nederlands-Indië hebben: het gevoel tussen twee culturen te zijn geboren. Dit wordt benadrukt door het ontroerende pianospel van componist/musicus Mariëtte Hehakaya die de wereld van de Molukse cultuur en de Nederlandse cultuur samenbrengt.
Tegen deze achtergrond vertelt Anak Indië over typisch immaterieel erfgoed. Van de Indische rijsttafel tot muziek, van beeldcultuur tot de Nijmeegse vierdaagse -allemaal diep verweven in de Nederlandse samenleving. Een film over veerkracht, identiteit en een gedeeld verleden. Een verleden dat nog altijd voelbaar en zichtbaar is in het Nederland van vandaag.
