A dangerous method

Regisseur David Cronenberg heeft een vrij bizarre carrièreswitch doorgemaakt. In de jaren tachtig en negentig maakte hij furore met doordachte horror- en fantasyfilms als THE FLY, DEAD RINGERS en EXISTENZ, die hem zelfs de illustere bijnaam ‘The Baron of Blood’ opleverden. In het nieuwe millennium gooide hij het roer om en sindsdien maakt hij al even doordachte drama’s, waarvan A HISTORY OF VIOLENCE en EASTERN PROMISES volgens veel critici tot de beste films van de afgelopen tien jaar behoren.
In beide films is de hoofdrol weggelegd voor Viggo Mortensen, die we ook weer terugzien in Cronenbergs nieuwste drama A DANGEROUS METHOD. Mortensen speelt daarin de illustere psychiater en psychoanalyticus Sigmund Freud, die tegenover zijn al even illustere collega Carl Jung (Michael Fassbender) komt te staan. Aanvankelijk is Freud de leermeester van Jung en zijn de twee goede vrienden en geestverwanten. Maar ze krijgen een conflict als ze beiden dezelfde patiënte gaan behandelen: de even knappe als labiele Sabine Spielrein (Keira Knightley) die aan hysterie lijdt. Waar Freud heilig gelooft in zijn gesprekken op de sofa, houdt Jung er een meer participerende behandeling op na - inclusief een soort sadomasochistische relatie met zijn patiënte. Tegenwoordig weet elke dokter dat zoiets een recept is voor een ramp en je meteen uit je beroep wordt gezet door de medische tuchtraad, maar begin vorige eeuw werd daar blijkbaar anders over gedacht.
Het komt de dramatische ontwikkelingen in A DANGEROUS METHOD in elk geval ten goede. De NRC vond het verder vooral een klinische film - meer een ideeëndama dan een kostuumdrama. Dat kan kloppen, want Cronenberg baseerde zijn historische verhaal op het toneelstuk The talking cure van Christopher Hampton, die zich weer baseerde op het dikke boek A most dangerous method van John Kerr. Los daarvan komt het vuurwerk toch van de acteurs. Van Keira Knightley moet je houden, maar zowel Mortensen als Fassbender stijgen tot grote hoogten.